Het thema van deze monografie is de taaldiscriminatie en de sociale achterstelling in het Vlaanderen van de 19de eeuw en van het begin van de 20ste eeuw.
Taal is zowel determinant voor als gevolg van sociaal gedrag. Zij bevoorrecht bepaalde groepen en houdt andere af van privilegies. Taal schept onderwijskansen en maakt ze onmogelijk, geeft macht en sluit macht uit. Er bestaat een samenhang tussen taalverschillen en sociaal-structurele onderscheiden.
De sociale taalgrens die hierdoor wordt gecreëerd, maakt van de sociale strijd dus (ook) een taalstrijd, want “die herrschende Sprachen sind die Sprachen der Herrschenden”. In het Vlaanderen van de 19de eeuw en van het begin van de 20ste eeuw bestond dergelijke sociaal-taalkundige kloof. De verfranste elite schermde zich door het Frans sociaal af van het grootste deel van de 'Vlaamstalige' bevolking.
De reactie hiertegen, onder de vorm van de sociale beweging en van de Vlaamse beweging, liep zelden parallel.
De publicatie is een van de resultaten van het onderzoeksproject Vlaamse beweging en sociale beweging, de tweede bijdrage van het ADVN in het kader van het Museum van de Vlaamse Sociale Strijd (MVSS), Gent.
[[{"attributes":{},"fields":{}}]]11,10 euro
exclusief verzendkosten
